Jaka jest jedna z moich największych inspiracji w kontekście przewodzenia i budowania niezwykle skutecznej organizacji?
Tu zapewne Was zaskoczę, gdyż jest to … św. Ignacy Loyola – założyciel Zakonu Jezuitów. Jak zakonnik może być wciąż inspiracją dla dzisiejszych liderów?
Jak to możliwe by szesnastowieczni jezuici mogą byli ekspertami w dziedzinie przywództwa?
Chcę się podzielić kilkoma cennymi i uniwersalnymi inspiracjami w kontekście rozwoju liderów i organizacji, zaczerpniętymi z dorobku św. Ignacego i jezuitów.
Oto 7 fundamentalnych zasad i założeń, które są uniwersalną receptą na sukces organizacji w każdym czasie:
- Bardzo skrupulatna selekcja kandydatów pod względem przymiotów, motywacji, potencjału przy jednoczesnej otwartości i przełamywaniu stereotypów, w myśl zasady: „nie odrzucać żadnego utalentowanego człowieka – outsider staje się przywódcą”
- Konsekwentne i długotrwałe kształtowanie adeptów, aby wzrastali w swojej sile charakteru oraz umiejętnościach (podstawą samoświadomość)
- Wyznaczanie niezwykle ambitnych celów, które motywowały do przekraczania siebie i przełamywania ograniczeń. Korporacyjnym hasłem: „MAGIS”– czyli nieustający pęd do szukania czegoś więcej”.
- Oczekiwanie, iż wszyscy będą liderami, co się wyrażało w upełnomocnianiu do działania przez przełożonych i dawaniu dużej przestrzeni do działania – w myśl zasady: „każdy przewodzi”
- Obsesja na punkcie kreatywności i elastyczności, stymulowanie kreatywności poprzez nastawienie na szukanie nowych dróg i przełomowych rozwiązań – w rezultacie szereg rewolucyjnych odkryć i dokonań
- Podejście do ludzi oparte na miłości i wierze w potencjał i możliwości ludzkie – „pozytywne nastawienie do innych i bycie pomocnym”
- Odwaga do podejmowania ryzyka – „wyjątkowa śmiałość niezbędna”
Wyobraźmy sobie teraz, iż nasza organizacja realizuje takie podejście, a liderzy są odważni, kreatywni, ambitni oraz kochający pracowników i klientów.
Chyba wszyscy się zgodzimy, że to działa.
Pytanie tylko jak ten idealny zestaw wprowadzić w życie?
Śmiem twierdzić, że wszystko opiera się na ludziach, w szczególności na liderach. To oni wyznaczają trendy, kreują środowisko i promują określone zachowania. Ważne są: własny przykład, samoświadomość i konsekwentna praca nad sobą.
Bo zmiana zaczyna się od nas samych, potem potrzebuje masy krytycznej, by stać się rzeczywistością.
Najczęstsza słabość organizacji polega na braku konsekwencji i wytrwałości w realizowaniu obranej strategii. Tego niewątpliwie nie brakowało jezuitom, stąd ich wielowiekowy sukces.
Dziś niewątpliwie potrzebujemy nowego kształtu przywództwa, dlatego warto skorzystać z dorobku i wielowiekowej tradycji Jezuitów, których praktyki i postawa inspirują i motywują do formowania siebie i innych w roli lidera.